دوستان و همکلاسی های خوب من سلام...!

باز پاییز...

و باز مهر آمدو شوق رفتن دوباره به دانشگاه...

شوق دیدن دوستان و همکلاسی های عزیز و دوس داشتنی

شوق دیدن اساتید پرتلاش و مهربان

شوق نشستن روی صندلی هایی که یادآور خاطرات شیرین روزهای گذشته اند...

شوق یادگیری مطالب جدید...

شوق رفتن به کلاس پس از حضور استاد!!!

شوق گرفتن آنتراک از برخی اساتید!!!

شوق تموم کردن کلاس قبل از اتمام آن!!!

شوق پیدا کردن شماره کلاسها از روی برد!!!

شوق حرف زدنهای الکی و بیخودی بین دوکلاس!!!!!

شوق خوندن خاطرات و دلنوشته های روی درب و دویوار WC!!!

شوق...

.

.

.

اشتیاق زیاده اما گاهی اتفاقایی میفته یا بعضیا یه کارایی میکنن که...

.

.

.

حتمآ چند وقت پیش همتون انتخاب واحد، یا بهتر بگم التهاب واحد کردید...!!!

همون موقعی که مبلغ نهایی بدهی شما پس از انتخاب چشمارو به خودش خیره کرد و سعی کردید سرتونو به کامپیوترتون نزدیک کنید تا ببینید اونچه که می بینید درسته یا نه !!!!

عدد بزرگی که خیلی کوچیک و مدبرانه و هنرمندانه تعیین شده بود تا کمی ملتهب بشید!!!

بقیه متن رو در ادامه مطلب بخونید

به نام خدا

ضمن ارزوی توفیق و سربلندی برای همه شما دوستان  و عزیزان لازم می دانم کمی صمیمانه تر و خودمانی تر نسبت به آنچه که در زندگی هر فردی روزی به وقوع خواهد پیوست و زمینه ساز بسیاری از موفقیتها خواهد شد صحبت کنم.

شما و هر انکه در زندگی دوستش دارید، آرزوی بهترین ها برای خود و دیگری را جستجو می کنید و برای رسیدن به آنچه که در سر می پرورانید سعی و تلاش زیادی می کنید و خود را مستحق بهترین ها و زیباترین ها می دانید، بودن این میل و خصیصه یک امر طبیعی است اما حرکت به سوی تحقق آن یعنی به سوی کمال رفتن، یعنی از بودن به شدن، یعنی از بشریت تا انسانیت...

دوستای خوب من سلام.

از قدیم گفتند هر چه از دوست رسد نیکوست...

ماهم قبول کردیم چون دوستمون رو خیلی خوب می شناختیم....

 می دونستیم که اگر حتی ما رو در آمپاس هم قرار بده بازم به نفعمونه!

من و این دوست خوبم سالهاست که با هم آشناییم....

چرا اسلام؟!

براستی چه ضرورتی دارد که ما از دین و آیینی پیروی کنیم که 1400 سال قبل آمده است؟

آیا قوانین و حکم هایی که مربوط به 14 قرن پیش است در عصری که به عصر ارتباطات و گسترش

و تکنولوژی است کاربرد دارد؟

پیش از این که به سوالات فوق جواب دهم لازم می دانم به سوال مهم تری بپردازم که اساساً چرا باید داشته بایم یا از دین پیروی کنیم؟

پاسخ به این سوال مستلزم دانستن این مطلب است که...

می توان زندگی کرد...

اما چگونه؟؟؟؟

مطلب زیر به عنوان یه پیام کوتاه از طرف خواهرم برام ارسال شد

دکتر شریعتی:«زن عشق می کارد و کینه درو می کند

او کتک می خورد و تو محاکمه نمی شوی

او می زاید و تو برای فرزندش نام انتخاب می کنی!

او درد می کشد و تو نگرانی که دختر نباشد!

او بیخوابی می کشد و تو خواب حوریان بهشتی می بینی!

او مادر می شود و همه جا می پرسند نام پدر؟!»

اما من در جواب  خواهرم اینو نوشتم:

«خواهر خوبم اینا واقعیتن و مردم واقع نگرند اما حقیقت نیستن!

حقیقت رو  جز خدا کسی نمی فهمه!

تو برای حقیقت بجنگ و تلاش کن نه برای واقعیت...

نویسنده:محمد دهدار(مدیر وبلاگ)

تذکر:استفاده از این مطلب با ذکر نام نویسنده و منبع بلامانع است

گم شده بود اما خبر نداشت!

گم کرده بود اما باور نداشت!

می گشت اما آدرسو بلد نبود!

دنبالش بود اما نمی شناخت!

می پرسید اما حالیش نمی شد!

می گفتم اما قبول نداشت!

قبول کرد اما نتونست!

تونست اما فراموش نمی کرد!

فراموش کرد اما خودش رو!

پسرک را می گویم گویی عاشق شده بود!

عاشق که نه خودشو مجنون می دونست!

حیف من آمد که نشانش ندهم

حیف او بود که با او باشد فکرش را می گویم

گرگ و گوسفند بودن

اما پسرک هرچه می دید گوسفند بود

اخه چون عینک او برچسب داشت!

لاجرم مجبور شدم دخترک را که دستش در دستان یکی بود نشانش بدهم

باز اما باور نداشت...

فلسفه بافتم اما که نشد

به خدایش دادم تا که شاید....

نویسنده:محمد دهدار

تذکر:استفاده از مطالب این وبلاگ با ذکر نام نویسنده و منبع بلامانع است

یادآوری:مطلب بالا رو به خاطر یکی از دوستای خوبم که عاشق دختری شده بود که هیچ سنخیتی با او نداشت نگاشته ام این دو کاملاً از هر نظر متفاوت که نه متضاد هم بودن...

خدای خوب من

ما چقدر نادانیم که می خوایم تو رو ببینیم!

می خوایم تو رو با این چشما ببینیم...

هر چه هم سعی می کنیم و زل می زنیم چیزی یا کسی رو نمی بینیم!!!

مشکل کجاست؟

آره مشکل اینه که ما دنبال چیزی یا کسی...می گردیم!

خوشحالم که نمی بینمت!

خوشحالم که دیدنی نیستی!

خوشحالم که خودتو اینجوری به ما نشون ندادی!

آخه می دونی چیه؟

ما عادت داریم هرچیزی رو می بینیم بعد یه مدت برامون عادی میشه...

اما این اصل مشکل نیست!!!

ما یه عادت بدتر نیز داریم؛چیزایی رو که برامون عادی میشه می ذاریم یه گوشه و کنار!!!

از این می ترسم...

ازت ممنونم که اینگونه نشدی!

نویسنده:محمد دهدار(مدیر وبلاگ)

تذکر:استفاده از این مطلب با ذکر نام نویسنده و منبع بلامانع است

خدای خوب من

کاش قبل از زنده کردن مان اندکی...

فقط اندکی زندگی کردن را به ما می آموختی!

به نظرت عادلانه است محاکمه برای چیزی که نمی دانستیم؟!!

نویسنده:محمد دهدار(مدیر وبلاگ)

تذکر:استفاده از این مطلب با ذکر نام نویسنده و منبع بلامانع است

خدای خوب من

کاش نمی فهمیدیم!

و کاش می فهمیدیم!

می فهمیدیم که نمی فهمیم!

و نمی فهمیدیم آنطور که دلمان می خواد!

بلکه آنطور که هست...!

نویسنده:محمد دهدار(مدیر وبلاگ)

تذکر:استفاده از این مطلب با ذکر نام نویسنده و منبع بلامانع است

خدای خوب من

ما که برای تعریف برزخ تو این همه صغری و کبری می چینیم کاش لحظه ای...

فقط لحظه ای به آنچه که هستیم و آنچه که کردیم فکر کنیم که نه تایید می شویم و نه رد...!

برزخ که میگن همینه ها...

نویسنده:محمد دهدار(مدیر وبلاگ)

تذکر:استفاده از این مطلب با ذکر نام نویسنده و منبع بلامانع است

خدای خوب من

هرچه دویدم خسته تر شدم!

هرچه پرسیدم نادان تر شدم!

هرچه شنیدم گنگ تر شدم!

چون که فراموش کرده بودم بخاطرت نه باید دوید، نه باید پرسید و نه باید شنید...!

بلکه باید دید و دید و دید! و رسید!

نویسنده:محمد دهدار(مدیر وبلاگ)

تذکر:استفاده از این مطلب با ذکر نام نویسنده و منبع بلامانع است